Επίλυση πρακτικών υποθέσεων
Επίλυση πρακτικής υποθέσεως «Benedict»
Ο Benedict, 3 ετών, είναι ο γιος της Kristine, μιας νοσοκόμας 32 ετών από τη Λετονία και του Brian, ενός μηχανικού 34 ετών από την Ιρλανδία. Η Kristine και ο Brian γνωρίστηκαν πριν από πέντε χρόνια σε μια παμπ στο Δουβλίνο, όπου η Kristine είχε μόλις μεταβεί για να αναλάβει μια νέα θέση εργασίας σε ένα πανεπιστημιακό νοσοκομείο. Είχαν σχέση με διαλείμματα για περισσότερο από ένα χρόνο, μέχρι που η Kristine έμεινε έγκυος. Δοκίμασαν να συζήσουν για κάποιο διάστημα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, όμως η κατάσταση δεν ήταν καλή. Ωστόσο, ήταν και οι δύο πολύ αποφασισμένοι να αναλάβουν ενεργά τον ρόλο τους ως γονείς και όταν γεννήθηκε ο γιος τους, Benedict, τον Σεπτέμβριο του 2009, συμφώνησαν ότι ο Brian θα έπρεπε να ορισθεί κηδεμόνας του Benedict και υπέγραψαν και τα απαραίτητα έγγραφα προς τούτο. Ο Benedict ζούσε με τη μητέρα του και περνούσε με τον πατέρα του κάθε Τετάρτη απόγευμα και κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο από το Σάββατο το πρωί έως την Κυριακή το απόγευμα. Στην αρχή, η μητέρα του δίσταζε να τον αφήσει να διανυκτερεύσει στον πατέρα του αλλά τελικά συναίνεσε. Όσο είχε δουλειά, ήταν αρκετά ευχαριστημένη από αυτήν τη ρύθμιση και από τη διαμονή στην Ιρλανδία, αν και νοσταλγούσε την πατρίδα της, την οικογένειά της και τους φίλους της. Κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, ωστόσο, και η Kristine και ο Brian έχασαν τις δουλειές τους. Ο Brian κατάφερε να βρει μια θέση χαμηλότερων προσόντων σαν βοηθός στην επιχείρηση του αδελφού του, αλλά η Kristine δεν μπόρεσε να βρει καμία προοπτική, και ήταν αναγκασμένη να επιβιώνει μόνο με το επίδομα πρόνοιας και αισθανόταν όλο και πιο άσχημα που ζούσε στο εξωτερικό – ειδικά όταν ήξερε ότι μπορούσε να γυρίσει και να βρει δουλειά στη Ρίγα, ώστε ακόμη και αν τα χρήματα δεν ήταν καλά, τουλάχιστον θα ήταν στην πατρίδα της. Προσπάθησε να μιλήσει στον Brian για αυτήν την πιθανότητα αλλά εκείνος ήταν εντελώς αντίθετος, ισχυριζόμενος ότι φοβόταν μήπως χάσει τον Benedict. Εξάλλου, τι θα εμπόδιζε την Kristine να βρει έναν λετονό σύζυγο, να παντρευτεί και να αποκτήσει και άλλο παιδί, και ο Brian να μείνει χωρίς τίποτα και κανέναν – και μάλιστα ίσως να υποχρεωνόταν να καταβάλλει διατροφή για ένα παιδί που δεν θα έβλεπε ποτέ; Όμως η Kristine δεν μπορούσε να βγάλει αυτήν την ιδέα από το μυαλό της και τελικά έφυγε από το σπίτι ξαφνικά μία εβδομάδα του Ιουλίου, όταν ήξερε ότι ο Brian θα είχε δουλειά όλη την εβδομάδα και δεν προβλεπόταν να πάρει τον Benedict για άλλες 10 ημέρες. Ο Brian αναστατώθηκε πολύ από το γεγονός ότι δεν μπορούσε να βρει στο τηλέφωνο την Kristine για περισσότερο από μία εβδομάδα και, όταν πήγε στο διαμέρισμά της για να παραλάβει τον Benedict για το Σαββατοκύριακο, διαπίστωσε ότι είχαν εξαφανιστεί και οι δύο και το διαμέρισμα ήταν άδειο. Αισθάνθηκε τόσο πληγωμένος, θυμωμένος και απελπισμένος, που υπέβαλε αίτηση για την επιστροφή του Benedict βάσει της σύμβασης της Χάγης του 1980, ενώ επίσης κατήγγειλε το περιστατικό στην αστυνομία με σκοπό να ασκήσει ποινική δίωξη κατά της Kristine για απαγωγή παιδιού. Η Kristine φοβόταν να επιστρέψει διότι έτρεμε μήπως συλληφθεί και χάσει το παιδί της για πάντα. Η διαδικασία βάσει της σύμβασης της Χάγης πρόκειται να διεξαχθεί στη Ρίγα στις αρχές Νοεμβρίου και η διαμεσολάβηση έχει προγραμματισθεί για κάποιο Σαββατοκύριακο προς τα τέλη Οκτωβρίου. Η λετονή διαμεσολαβήτρια έχει ψυχοκοινωνική επαγγελματική κατάρτιση και μιλάει άπταιστα αγγλικά, ενώ ο ιρλανδός διαμεσολαβητής έχει νομική επαγγελματική κατάρτιση, αλλά δεν μιλάει λετονικά.